Άρθρο από kalitheapress.gr https://www.kalitheapress.gr/andreas-kondylis-the-fatal-mayor-of-alimos/
Ότι κέρδισε το 1987 με αγώνες και κινητοποιήσεις για την παραλία Αλίμου ο Βασίλης Ξένος, το έχασε με τον πολιτικό του αμοραλισμό, τριάντα χρόνια αργότερα το 2017, ο Ανδρέας Κονδύλης. Και αυτή η ήττα του σφραγίστηκε πριν λίγες μέρες με την δημοσιοποιημένη απόφαση 1617/2025 του ΣτΕ, εν έτη 2025.
Σε Μοιραίο Δήμαρχο για τον Αλιμο, εξελίχτηκε ο Ανδρέας Κονδύλης, αφού επί θητείας του, όχι μόνο δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο υποδομής στον Δήμο που ασκει διοικηση για τρίτη πενταετία, αλλά χάθηκαν οριστικά και τα προνόμια του κοινόχρηστου χώρου που διατηρούσε ο Δήμος επί τριάντα χρόνια, στην έκταση της παραλίας “Ζέφυρος” και απέφεραν εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του Δήμου.
Η απόφαση 1617/2025 του ΣτΕ, επιβεβαιώνει και επισήμως αυτό είχε δημοσιευτεί πριν δέκα περίπου ήμερες, ως εγγκυρη πληροφορια, σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην παραλία “Ζέφυρος”, δικαιώνοντας πλήρως τις εταιρείες του ομίλου και την ΕΤΑΔ που είχαν προσφύγει ενώπιόν του.
Ακύρωσε επισης τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αλίμου και δέχτηκε, ότι ο χώρος δεν είναι κοινόχρηστος και ο Δήμος Αλίμου δεν δικαιούται να επιβάλει τέλη κοινοχρήστων στην εν λόγω περιοχή, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου ΑΕ. γνωστή και ως ΕΤΑΔ. Με λιγα λογια η απόφαση 1617/2025 του ΣτΕ επιβεβαιώνει και επισήμως αυτό που υποστήριζαν όλοι όσοι γνώριζαν την πραγματικότητα, που επιμελώς προσπαθεί να κρύψει μη δημοσιεύοντας την απόφαση στους δημότες του Αλίμου η Δημοτική αρχή, για να μην φανεί ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός…
Ότι δηλαδή ο Επιχειρηματίας, είχε εκμισθώσει απολύτως νόμιμα την συγκεκριμένη έκταση, ότι δεν ήταν αυτός ο καταπατητής, αλλά ο Δήμος Αλίμου , αφού το 2016 έληξε η σύμβαση παραχώρησης και δεν υπήρξε ενδιαφέρον απο την δημοτική αρχή για την ανανέωσή της και πως ο χώρος που έχει εκμισθώσει ανήκει εξ ολοκλήρου στην ΕΤΑΔ .
Επίσης όλα αυτά τα χρόνια της συνεργασίας του είτε με τον Δήμο, είτε με την ΕΤΑΔ ,ήταν απολύτως συνεπής στην συμφωνία του και στις οικονομικές του υποχρεώσεις , καταβάλλοντας μάλιστα σημαντικά ποσά στον Δήμο Αλίμου για εκταση που δεν του ανήκε.
Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια, είχε την υποχρέωση συντήρησης της έκτασης με δικά του έξοδα, καθιστώντας τον χώρο ένα πραγματικό στολίδι στην Παραλία του Αλίμου.
Αντίθετα με την Δημοτική Αρχή που για να επιβάλλει τις αυθαίρετες και ανυπόστατες απαιτήσεις της, παρανόμως τοποθετούσε στην δημόσια έκταση, εγκαταλελειμμένα σαράβαλα, παλιά λεωφορεία, κιόσκια ή κουβούκλια μπροστά στο κατάστημά του επιχειρηματία, ρυπαίνοντας τον χώρο, καταστρέφοντας την αισθητική του και προκαλώντας την απορία, την δυσφορία και τον αποτροπιασμό, σε δημότες και επισκέπτες που επισκέπτονταν την δημόσια έκταση παραλία.
Και είναι απορίας άξιο που στον Δήμο Αλίμου, μετά από από μια τέτοια απόφαση καταπέλτη του ΣτΕ, για την Δημοτική Αρχή, τηρείται ακόμη σιγή ιχθύος από συμπολίτευση και αντιπολίτευση.
Γιατί δεν εξηγείται πως η χειρότερη στα χρονικά δικαστική απόφαση για τον Δήμο Αλίμου, με την οποία χάνει οριστικά την προνομιακή μεταχείριση του κοινοχρήστου χώρου που διατηρούσε επί τριάντα χρόνια, δεν έχει γνωστοποιηθει και σχολιαστεί ακόμη, από την κατά τα άλλα λαλίστατη δημοτική Αρχή, ειδικά όταν πρόκειται για φαντασιώσεις του Δημάρχου. Ακόμη πιο περίεργη όμως είναι η ηχηρή σιωπή των αρχηγών των Δημοτικών παρατάξεων ή τοπικών ΜΜΕ, παρά το γεγονός πως η απόφαση έχει δημοσιοποιηθεί και καθαρογραφεί, εδώ και μια εβδομάδα.
Έτσι η είδηση για την έκδοση της απόφασης και το περιεχόμενο της , παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, λες και η συγκεκριμένη απόφαση του ΣτΕ, δεν αποτελεί ορόσημο για τον Δήμο Αλίμου και τους Δημότες ή τουλάχιστον τους αφορά λιγότερο από το κλείσιμο μιας επιχείρησης για παραβίαση της διάταξης περί ηχορύπανσης,που η εφαρμογή της ποινής μετά πέντε χρόνια, γίνονται πρωτοσέλιδο στα τοπικά site…
Το ότι δεν υπάρχει βέβαια καμία δήλωση ή ανακοίνωση, από την κατά τα άλλα λαλίστατη Δημοτική Αρχή για το περιεχόμενο της απόφασης, που δικαιώνει πλήρως τον επιχειρηματία και την ΕΤΑΔ , δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Οι υπόλοιποι όμως τι φοβούνται;
Άλλωστε η απόφαση του ΣτΕ, καταρρίπτει πλήρως το αφήγημα του Δημάρχου τα τελευταία δυο χρόνια, στην διάρκεια των οποίων έχει δώσει άπειρες παραστάσεις on camera, για τους “νονούς”, τα “συμφέροντα” και τον αγώνα του να τα εκδιώξει από την κοινόχρηστη έκταση στην παραλία του Αλίμου. Όμως σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, αυτή ανήκει εξ ολοκλήρου στην ΕΤΑΔ, γιατί ο ίδιος απεμπόλησε, αυτήν την διεκδίκηση το 2017, με την αδράνεια και την αλαζονεία του. Αντί να διώξει τα συμφέροντα, όπως αγωνιζόταν, κλώτσησε την ευκαιρία για την ανανέωση της σύμβασης παραχώρησης.
Τερματίζεται έτσι άδοξα μια απρόσκοπτη προνομιακή παραχώρηση τριάντα χρόνων με την Εταιρεία Ακίνητων του Δημοσίου που διαδέχθηκε τον ΕΟΤ. η οποία υπήρξε ορόσημο για την ιστορία και την ανάπτυξη του Δήμου. Η Απόφαση του ΣτΕ δεν είναι απλώς μια ήττα για τον Δήμο Αλίμου,είναι μια προσωπική ήττα για τον Δήμαρχο Ανδρέα Κονδύλη, που εξ αρχής χειρίστηκε την υπόθεση καταστροφικά και η παταγώδης αποτυχία του να εξασφαλίσει την συνέχεια της παραχώρησης, μετά την λήξη της αρχικής σύμβασης, αποτελεί ένα τεράστιο “πισωγύρισμα” για τον Δήμο που θα τον στιγματίσει.
Μετά την τεράστια επιτυχία του Βασίλη Ξένου το 1987 , με την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ ΕΟΤ και Δήμου Αλίμου που προέβλεπε την σύμβαση παραχώρησης δημόσιας έκτασης στον Δήμο επί τριάντα χρόνια ως κοινόχρηστου χώρου, ήρθε η τεράστια παταγώδης αποτυχία της διοίκησης Κονδύλη να την ανανεώσει και να την διατηρήσει.
Χάριν αυτής της συγκεκριμένης σύμβασης από το 1987 έως το 2017, ο Δήμος Αλίμου, ενίσχυσε το ταμείο του με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Δυστυχώς έτυχε στην λήξη της Σύμβασης παραχώρησης το 2017, να είναι Δήμαρχος ο μοιραίος κ Κονδύλης. Έτσι μια διαπραγμάτευση ρουτίνας, εξελίχθηκε σε θέατρο εντυπώσεων και εντυπωσιασμού και τελικά στην ολοκληρωτική αποτυχία της ανανέωσης της, για τα επόμενα 30 χρόνια.
Η διοίκηση του κ. Κονδύλη που το 2017 ανέλαβε τις σχετικές διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της σύμβασης παραχώρησης με την ΕΤΑΔ, ως διάδοχης κατάστασης του ΕΟΤ απέτυχε παταγωδώς να την φέρει εις πέρας, με υπαιτιότητα του Δήμου. Παρά την καλή διάθεση της Εταιρίας Ακίνητων Δημοσίου για την ανανέωση της σύμβασης, η Δημοτική Αρχή ποτέ δεν κατέθεσε εκ μέρους του Δήμου την μελέτη διαμόρφωσης του χώρου, καθώς και την καταβολή των ποσοστών διαχείρισης της ΕΤΑΔ. που είχε τεθεί ως προϋπόθεση, προκειμένου να υπογραφεί η ανανέωση παραχώρησης .
Αποτέλεσμα να ακυρωθεί οριστικά η σύμβαση παραχώρησης και να χαθεί άδοξα, αυτή η μοναδική ευκαιρία για τον Δήμο, να συνεχίσει να έχει και στο μέλλον, τα σημαντικά προνόμια και τα έσοδα απο την διαχείριση της, που είχε εξασφαλίσει από το 1987 ο τότε Δήμαρχος κ. Βασίλης Ξένος, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, Όμως οι μοιραίες ευθύνες του Δήμαρχου Αλίμου δεν σταματούν με την αποτυχία του να παραμείνει ο κοινόχρηστος χαρακτήρας της παραλίας στον Αλιμο.
Συνεχίζονται με της εφαρμογή μιας μεθοδευμένης εξαπάτησης κατά του Δημοσίου συμφέροντος. Έχοντας χάσει από το 2018 το δικαίωμα της χρήσης του κοινοχρήστου χώρου στην παραλία “Ζέφυρος” και προκειμένου να μην χάσει τα έσοδα που καρπωνόνταν,απαιτούσε και εισέπραττε εκατομμύρια ευρώ από τις εταιρείες του Ομίλου Σταθοκωστόπουλου, που διαθέτουν στην συγκεκριμένη έκταση δύο καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, με τον ισχυρισμό ότι πρόκειται περί κοινοχρήστου χώρου .
Παράλληλα, η Δημοτική Αρχή επικαλούμενη ότι ο χώρος είναι κοινόχρηστος και συνεπώς τα έσοδα από την επιβολή τελών κοινοχρήστων, ανήκουν στον δήμο, ουδέποτε απέδωσε στην ιδιοκτήτρια του χώρου Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου ΑΕ (ΕΤΑΔ), οποιοδήποτε ποσό από τα εισπραχθέντα έσοδα. Έτσι ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσει στις δικαστικές αίθουσες και την ΕΤΑΔ, αφού ήταν εμφανής η προσπάθεια του σφετερισμού και της εκμετάλλευσης, μιας δημόσιας έκτασης-φιλέτο στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, χωρίς να καταβληθεί ούτε ευρώ στην ιδιοκτήτρια ΕΤΑΔ.
Μετά την απόφαση του ΣτΕ, είναι πλέον βέβαιο ότι ο Δήμος Αλίμου θα αντιμετωπίσει και την απαίτηση της ΕΤΑΔ για επιστροφή εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία εισέπραττε η διοίκηση Κονδύλη ως τέλη κοινοχρήστων, για έκταση που όμως, όπως ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά και όπως αποδείχθηκε και στο δικαστήριο, από το 2017 που έληξε η σύμβαση παραχώρησης, δεν ανήκε στον Δήμο Αλίμου, αλλά στην ΕΤΑΔ.
Αναρωτιέται κανείς αν ο Δήμαρχος Αλίμου δεν ήταν Δικηγόρος και δεν γνώριζε την νομοθεσία και τις υποχρεώσεις του απέναντι στον νόμο, πόσες ακόμη παρανομίες θα είχε κάνει κατά του Δημοσίου και κατά του επιχειρηματία και με πόσα ακόμη εκατομμύρια θα είχε χρεώσει τους Δημότες του;
Ο χαρακτήρας είναι η μοίρα του καθενός μας’ λέει Ηράκλειτος Ο χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται στο θυμό και στην απογοήτευσή του.
Και το μεγαλείο ενός ανθρώπου φαίνεται συνήθως στην πτώση του. Και η πτώση κάποιων ανθρώπων μοιάζει δείγμα του χαρακτήρα τους.
Αυτή η μεγάλη ήττα της Δημοτικής Αρχής, σε τόσο σημαντικές για το μέλλον του Δήμου υποθέσεις, ξεγύμνωσε τη ματαιοδοξία αυτών των ανθρώπων, που πίστεψαν ότι η καρέκλα της εξουσίας στον Δήμο, τους ανήκει ισόβια. Ή ότι θα μπορούσαν να εξαπατούν εσαεί τους Δημότες, κρύβοντας τις δικές τους τεράστιες ευθύνες, συκοφαντώντας άλλους, για την δική τους αποτυχία .
Είναι νωπή η εικόνα του Δημάρχου Αλίμου με την γραβάτα να γκρεμίζει τον εξωτερικό χώρο της επιχείρησης και των αντιδημάρχων του με τις γαλότσες και τις αξίνες να τον βοηθούν στο “δημιουργικό” του έργο, καταγγέλλοντας τον επιχειρηματία ως “καταπατητή” κοινόχρηστου χώρου και εκπρόσωπο “σκοτεινών συμφερόντων της νύχτας”.
Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα, με πράξεις ή παραλείψεις της, η Δημοτική Αρχή δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία της Επιχείρησης, με σκοπό την οικονομική της εξόντωση, προκειμένου να υποκύψει στις οικονομικές της απαιτήσεις. Αποτέλεσμα πολλές φορές τα δυο μέρη να καταλήγουν στο αστυνομικό τμήμα Αλίμου και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου να προσάγονται στον εισαγγελέα, με διαδικασίες αυτοφώρου και κατηγορίες για παράβαση καθήκοντος και παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων.
Για την δημιουργία εντυπώσεων, ο εξαντλητικός αγώνας της Δημοτικής Αρχής για την απόκρυψη της αλήθειας, στα τηλεπαράθυρα, στα MME και στα social κατά των “συμφερόντων”, συνεχίστηκε αμείωτος με καταγγελίες για εκτεταμένη διαφθορά στην ΕΤΑΔ και διεφθαρμένη αστυνομία, που τα έχουν κάνει πλακάκια με τον επιχειρηματία, επιθέσεις στην δικαιοσύνη που είναι “για τα μπάζα”, ακόμη και αναφορές σε “ πληρωμένα παπαγαλάκια” της παραλίας που δήθεν τον συκοφαντούσαν άδικα ελέω των “συμφέροντων”. Πρόσφατα μάλιστα αποκάλυψε και ολοκληρωμένο σχέδιο του επιχειρηματία με επιλογή μιας ομάδας και υποψηφίου δημάρχου για τον ρίξουν, πληρώνοντας 500.000
ευρώ για την επιτυχία του εγχειρήματος….
Το ίδιο συκοφαντικό πολυχρησιμοποιημένο αφήγημα δηλαδή που επικαλέστηκε και με την υποψηφιότητα του κ Τσαμήτα, τον οποίο επίσης κατήγγειλε ως όργανο “συμφερόντων”αποκαλώντας συκοφαντίες,τις στοιχειοθετημένες καταγγελίες του για διαφθορά της Δημοτικής Αρχής.
Πρόσφατα μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη, ο κ Τσαμήτας δικαιώθηκε για όλες τις καταγγελίες που είχε κάνει κατά του κ. Κονδύλη, όπως παράνομες απ ευθείας αναθέσεις, “μπουκωμένα” τοπικά ΜΜΕ, ψεύτικα προφίλ στα social κ.α.
Αυτό τουλάχιστον εξηγεί την ηχηρή σιωπή των τοπικών ΜΜΕ σχετικά με την απόφαση Κόλαφο του ΣτΕ, αλλά όχι και την σιγή της Αντιπολίτευσης, η οποία με την ανοχή της στην απόκρυψη της αλήθειας, όλο αυτό το διάστημα, έχει καταστεί συνένοχη των μεθοδεύσεων του κ. Κονδύλη, που οδήγησαν σε αυτήν την τραγική κατάληξη και την οριστική απώλεια του κοινοχρηστου χωρου στην Παραλία.
Τι να πει λοιπόν και τι να σχολιάσει η Δημοτική Αρχή, για μια απόφαση που διαψεύδει όλο το αφήγημα της, πάνω στο οποίο είχε κτίσει την αποτίναξη των τεράστιων ευθυνών της για την τραγική της διαχείριση, στην αποτυχημένη διαπραγμάτευση της παραχώρησης με την ΕΤΑΔ;
Οι επιθέσεις στον επιχειρηματία, την ΕΤΑΔ, την ΕΛΑΣ, την Δικαιοσύνη,που απλώς αποκάλυπταν τον ρόλο της, ήταν η στάχτη στα μάτια των δημοτών, που θόλωνε το τοπίο με ασύστολα ψεύδη,για την κάλυψη της προσωπικής ανεπάρκειας του Δημάρχου και της Δημοτικής παράταξης που ηγείται. Γιατί το παραμύθι για να γινει πιστευτό έπρεπε να έχει και δράκο Αν είχαμε λοιπόν μια απορία γιατί η Δημοτική Αρχή στον Αλιμο και οι συν αυτω, επιμελώς αποκρύπτουν την απόφαση 1617/2025 του ΣτΕ από τους Δημότες Αλίμου τώρα έχει λυθεί .
Γιατί με την ανακοίνωση της απόφασης αποκαλύπτονται και οι τεράστιες ευθύνες της για την απώλεια της διαχείρισης της Παραλίας.
Όπως ήδη αναφέραμε, η απόφαση 1617/2025 του ΣτΕ, εκτός του ότι δικαίωσε πλήρως τις εταιρείες του ομίλου και την ΕΤΑΔ που είχαν προσφύγει ενώπιόν του, αναφέρει και το σκεπτικό της δικαίωσης τους, αυτό δηλαδή που θέλει να μείνει κρυφό η Δημοτική Αρχή.
Ακύρωσε τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αλίμου και δέχτηκε, ότι ο χώρος δεν είναι κοινόχρηστος και ότι ο Δήμος Αλίμου δενδικαιούται να επιβάλει τέλη κοινοχρήστων στην εν λόγω περιοχή, αλλά αναφέρει και γιατί τις ακύρωσε, όπως και γιατί ο χώρος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πλέον κοινόχρηστος. Και αυτές οι αναφορές παραπέμπουν απ ευθείας , στις τεράστιες ευθύνες, την ολιγωρία, την ανεπάρκεια και την αδιαφορία, του Δημάρχου Αλίμου, καθώς και όλων όσων συνέπραξαν μαζί του, όλα αυτά τα χρόνια. Εύλογα συμπεραίνει κανείς ότι όσα τέλη κοινόχρηστων χώρων επιβλήθηκαν και εισπράχθηκαν μέχρι σήμερα (και σύμφωνα με τον όμιλο ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ), έχουν επιβληθεί παράνομα και πρέπει να επιστραφούν στον όμιλο.
Όπως τονίζει η πλευρά Σταθοκωστόπουλου, ο επιχειρηματίας δηλώνει αποφασισμένος να εισπράξει μέχρι και το τελευταίο ευρώ που παρανόμως υποχρεώθηκε να καταβάλει στον δήμο. Συμπερασματικά αυτή η τόσο δυσάρεστη για τον Δήμο εξέλιξη, για την οποία ευθύνονται η ανικανότητα, η αλαζονεία, η ματαιοδοξία, και ο πολιτικός αμοραλισμός της Δημοτικής Αρχής, αποτελεί μια από τις χειρότερες σελίδες
αποτυχημένης διοικητικής και οικονομικής διαχείρισης, στην ιστορία του Δήμου και θα στοιχίσει πολύ ακριβά στους Δημότες .
Όχι μόνο θα στερηθούν των σημαντικών εσόδων από την διαχείριση του κοινόχρηστου χώρου που χάθηκε, αλλά θα κληθούν να επιστρέψουν και εκατομμύρια ευρώ από τα αχρεωστήτως καταβληθέντα και τα παρανόμως εισπραχθέντα.
Είναι πραγματικά ακατανόητο πως μια δημόσια έκταση που από το 1987 έως το 2017 με σύμβαση παραχώρησης της ΕΤΑΔ ήταν κοινόχρηστος χώρος στο Δήμο Αλίμου και απέφερε εκατομμύρια ευρώ στο προϋπολογισμό του Δήμου, χάθηκε μέσα από τα χέρια της δημοτικής Αρχής, από έναν μοιραίο, χωρίς σοβαρότητα και υπευθυνότητα Δήμαρχο, που δεν κούνησε ούτε το μικρο του δακτυλάκι για να παραμείνει η διαχείριση του χωρου στον Δήμο Αλίμου. Όταν μάλιστα γνωρίζει ότι αυτή η έκταση αποκτήθηκε χάρις στους αγώνες, τις επίπονες προσπάθειες και τις μαχητικές διεκδικήσεις χρόνων έως και απεργία πείνας, ενός προκατόχου του πριν 30 χρόνια Δημάρχου, ως
κληρονομιά στους επερχόμενους.
Το μόνο που κατάφερε με την αλλοπρόσαλλη εμμονή του , ήταν ο οριστικός αποκλεισμός του Δήμου Αλίμου, από τα προνόμια που είχαν εξασφαλιστεί με την σύμβαση παραχώρησης, επί θητείας του Βασίλη Ξένου. Σε αντίθεση με τον Βασίλη Ξενο που θα μνημονεύεται εσαεί ως ευεργέτης του Δήμου,ο Ανδρέας Κονδύλης, θα μείνει στην ιστορία, ως ο μοιραίος Δήμαρχος που με την αλαζονεία, την ολιγωρία και την ματαιοδοξία του, έχασε οριστικά την διαχείριση του κοινοχρήστου χώρου στην παραλία!
Ένας κυνικός, αμοραλιστής, χωρίς ενσυναίσθηση και αίσθηση του καθήκοντος Δήμαρχος, που ταλαιπώρησε δυο χρόνια την κοινή γνώμη με ανακρίβειες και ψεύδη, στην προσπάθειά του, να παραπλανήσει τους δημότες, να πιέσει καταστάσεις και να μεταφέρει σε άλλους τα βάρη της ανεπάρκειάς του και τις ευθύνες των αποτυχημένων επιλογών του. Ενώ επιμένει να παραπλανά ακόμη, μιλώντας για απαλλοτρίωση δημόσιας έκτασης .
Ένας Δήμαρχος χωρίς όραμα, με μηδενικό έργο υποδομής ύστερα από δυο θητείες στον δημαρχιακό θώκο, την πιο κρίσιμη στιγμή της θητείας του, απεμπόλησε χωρίς δισταγμό την ευκαιρία να φανεί χρήσιμος στους Δημότες του και να προσφέρει στον Αλιμο την συνέχεια ενός προνομιακού καθεστώτος τριάντα ετών, στερώντας τους ένα πολύτιμο απόκτημα, που θα αποτελούσε μοχλό για το αναπτυξιακό μέλλον του Δήμου.
Αυτή όμως είναι η φυσική κατάληξη της αδυναμίας αυτών των μοιραίων ανθρώπων, που αδυνατούν να παραδεχτούν τα διαρκή λάθη τους και την απίστευτη αλαζονεία με την οποία ασκούν διοίκηση . Η ανικανότητα της αυτοκριτικής, και η επίδειξη έστω και την τελευταία στιγμή μιας πολιτικής γενναιότητας ή έστω ενός είδους πολιτικού πολιτισμού, είναι πρωτοφανής. Η Ιστορία συνήθως κρατά μια επιφύλαξη πριν σε κατατάξει οριστικά περιμένοντας να δει πως αποχαιρετάς τη δόξα που είχες. Και εδώ ο αποχαιρετισμός μοιάζει τραγικός. Κρίμα..
Ο ορισμός του Αδίστακτου, του Κυνικού και του αμετανόητου,βρήκε υπόσταση στο πρόσωπο του Δημάρχου Αλίμου, που αποδείχτηκε μοιραίος για τον Δήμο του….
